محمد می‌خواست به جبهه برود و این را مدام به من می‌گفت.

راوی: دوست صمیمی شهید
سال ۱۳۵۸ بود و من با شهید محمد علیزاده در کلاس اول دبیرستان همکلاسی بودیم.

راوی: آقای حسن مقصودی (از دوستان شهید)
من و شهید محمد در یک دبیرستان درس می‌خواندیم؛

راوی:آقای محمدعلی بندعلی‌زاده (فرمانده دسته و همرزم شهید) 
در کارهای عبادی و معنوی، محمد کاملا شاخص بود.

با اینکه انقلاب شده بود اما هنوز حجاب به عنوان یک قانون در نیامده بود

طرفداران و اعضای مجاهدین خلق(منافقین) در سر خیابانِ پل امامزاده معصوم تهران مقرّی به نام جنبش جوانان میثاق داشتند.

«هُوَ الْعَلیمُ»

از تولد تا پیروزی انقلاب اسلامی
علی‌اکبر علیزاده برمی در سال ۱۳۳۸ در یک خانواده اصیل و متدین دامغانی متولد شد. سال‌های کودکی در محیط خانه‌ای پر از صفا و سادگی، رشد ایمانی را برای او رقم زد. تکاپوی کودکی و نوجوانی با حضور در مدرسه هاتف و همراهی با پدر در فعالیت‌های مسجد قدس رضوی(دامغانی‌ها) و شرکت در جلسات سخنرانی علما و روحانیون، شخصیت او را قوام داد. تقارن فصل کنکور با گرماگرم فصل انقلاب، نوید بهاری حیات‌بخش بود.
در سال ۱۳۵۶ در دانشگاه علوم پزشکی ایران در تهران پذیرفته شد و به همراه بچه‌های انقلابی دانشگاه، فعالیت خویش را تا پیروزی انقلاب ادامه داد.

عضویت در سپاه و هجرت به کردستان
در آذرماه سال ۱۳۵۸ به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و با توجه به ناآرامی‌های کردستان، برای مقابله با اشرار مسلّح و یاری محرومان آن خطه به آن دیار هجرت نمود. در حالی که لباس سبز سپاه را بر تن داشت با دستور سردار رشید اسلام شهید محمد بروجردی در کسوت معلمی به کار تدریس در دبیرستان شهر مشغول شد و همزمان به عنوان مسئول جهاد سازندگی شهر کردنشین جوانرود فعالیت خود را برای خدمت به مردم آغاز نمود.
در سال ۱۳۵۹ با بانویی فرهیخته و مؤمن از فعالین پیرو خط امام ازدواج نمود و یک روز پس از آغاز زندگی مشترک به همراه ایشان به کردستان بازگشت. زوج جوانی که در قامت معلمی به امر امام لبیک گفته و در مناطق محروم کردستان مشغول به فعالیت فرهنگی می‌شوند تا زندگی‌شان طعم خدمت را بچشد.

حضور در دفاع مقدس
در این سال‌ها همچنان که به نبرد با شورشگران مسلح در کردستان مشغول بود از جنگ تحمیلی نیز غافل نبود و در آذر ماه ۱۳۶۰ در عملیات مطلع‌الفجر در منطقه قصر شیرین شرکت نمود.
در سال ۱۳۶۲ به دعوت شهید بروجردی مسئولیت فرهنگی سپاه کردستان را پذیرفت. جنگ فرهنگی در کردستان برای ایشان که در عنفوان جوانی به سر می‌برد تجربه بزرگی را رقم زد.
در سال ۱۳۶۴ در عملیات پیروزمندانه والفجر۸ شرکت نمود و پس از اینکه خداوند فتح عظیم فاو را به رزمندگان اسلام هدیه نمود، دوباره به کردستان بازگشت. در بهار سال ۱۳۶۵ فرماندهی تیپ مستقر در دیواندره را به وی محول کردند. در اسفندماه ۱۳۶۶ در عملیات والفجر۱۰ در منطقه حلبچه و عملیات نصر و فتح شهر ماووت عراق شرکت نمود.
سال ۱۳۶۷ فرماندهی تیپ سپاه در بانه را به عهده گرفت و در تیرماه همان سال در هجوم سراسری رژیم بعثی صدام به همراه تیپ دیواندره در منطقه مرزی سورکوه جانانه در مقابل متجاوزان ایستاد.
همسر ایشان در تمام این سال‌ها مهربانانه در کنار او در کردستان ماند و با پنج فرزندی که در یک دهه حضور در کردستان خداوند به آنان عطا نموده بود، هیچگاه او را تنها نگذاشت. سال‌های زندگی مشترک با بهار انقلاب و وقایع کردستان و بعد از آن دوران دفاع مقدس اگرچه فراز و فرود زیادی داشت اما حلاوت زندگی جهادی، ارمغانش پختگی و همدلی برای این خانواده بود. دو فرزند پسر ایشان هم اکنون در حوزه علمیه قم مشغول تحصیل و تدریس و تبلیغ معارف دینی هستند و ازدواج دختران نیز با طلاب حوزه علمیه قم، خانواده‌ای فرهیخته و حوزوی را گرد هم جمع نموده است.
تجربه فرماندهی در این سال‌های طولانی از سردار علیزاده پاسداری کارآزموده تربیت نمود. انس با سرداران شهید اسلام چون بروجردی، کاظمی، همت، آقابابایی، کاوه. گنجی‌زاده، فیض و... و شهادت صدها تن از دوستان و همرزمان، خاطراتی را در ذهن او ماندگار نمود که تاکنون یاد یارانش انگیزه‌بخش او در فعالیت‌های جهادی در مقاطع مختلف و میدان‌های گوناگون بوده است.
شهادت برادر کوچکتر ایشان، آقامحمد علیزاده در عملیات والفجر مقدماتی برای خانواده اصیل دامغانی افتخاری دیگر بود تا عظمت پدر انقلابی و مادر فاطمی خود را بیشتر نشان دهد. صبر و متانت مادر در شهادت محمد عزیزش، با جمله «فرزندم امانت الهی بود و به سوی صاحبش بازگشت» در ذهن‌ها ماندگار شد. کوچه ۲۷ خیابان شهید نعیمی تهران و مسجد دامغانی‌های مقیم تهران، هیچ‌گاه یاد حضور این شهید بسیجی که در سن ۱۷ سالگی به شهادت رسید را از خاطر نمی‌برد.

پس از دفاع مقدس
اگرچه جنگ تمام شد اما کردستان همچنان ناآرام و ملتهب بود و جنگ در آن منطقه ادامه داشت و رزمندگی و مجاهدت در لباس سپاه تمام نشده بود؛ سردار علیزاده در قرارگاه حمزه سیدالشهدا از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۳ به عنوان مسئول- معاونت تائید صلاحیت ادای وظیفه نمود.

سابقه حضور بیش از ۱۰۰ ماه در مناطق عملیاتی کردستان و جنوب و افتخار جانبازی، ایشان را در عرصه دفاع، شایسته عنوان مجاهد و سردار نمود. در بهار سال ۱۳۷۳ و همزمان با روز سوم شعبان و ولادت امام حسین(علیه‌السلام) به افتخار دریافت درجه سرداری مصوّب مقام معظم رهبری حضرت آیت اللّٰه العظمی امام خامنه‌ای نایل شد.
ایشان در همان سال به نیروی هوایی سپاه رفت و مسئولیت تأیید صلاحیت آن نیرو را به مدت پنج سال یعنی تا سال ۱۳۷۸ برعهده گرفت.

فرماندهی سپاه استان سمنان و استان مرکزی
شوق خدمت در کنار رزمندگان و مجاهدان در نیروی مقاومت بسیج سبب گشت تا سردار در قامت فرمانده سپاه استان سمنان به زادگاه خویش بازگردد. وی از سال ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۲ در کنار همشهریان و هم‌استانی‌های خویش توانست فعالیت‌های تحول‌گرایانه‌ای را رقم زند و عنوان فرمانده سپاه نمونه کشور را در سال ۱۳۸۱ کسب نماید. او در سال‌های خدمتش در استان خویش به ارتقای سطح سپاه استان کوشید. هنوز خاطره رزمایش باشکوه و عظیم هزاران نفری حسینیان بسیجیان استان که برای اولین بار برگزار می‌شد، در دل‌ها زنده است.

سردار علیزاده در سال ۱۳۸۲ به عنوان فرمانده سپاه استان مرکزی منصوب شد و راهی دیار معمار کبیر انقلاب اسلامی گردید. خاطره حضور و برنامه‌های نوگرایانه‌اش که باعث کسب عنوان فرمانده نمونه کشوری در سال ۱۳۸۴ شد، در ذهن پاسداران و بسیجیان این استان مانا گشت.

در عرصه علم و پژوهش
دکتر علیزاده پس از اتمام ماموریت در استان مرکزی به لحاظ روحیه علمی و پژوهشی و توانمندی در این زمینه در سال ۱۳۸۸ رهسپار دانشگاه امام حسین(علیه‌السلام) گردید و به عنوان فرمانده دانشکده افسری و تربیت پاسداری علویون به ایفای نقش پرداخت. تنها یک سال پس از حضور در دانشگاه امام حسین(علیه‌السلام) به دلیل شایستگی و توانمندی در ارتقای وضعیت دانشکده به عنوان رئیس دانشکده نمونه کل سپاه انتخاب شد تا افتخارات خود را در میدان جهاد علمی نیز تکمیل نماید. 

دکتر در سال ۱۳۹۳ در مرکز آموزش مدیران و فرماندهان سپاه مشغول به کار گردید و پس از سه سال یعنی در اواخر سال ۱۳۹۶ بازنشسته شد.

تدریس در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی مختلف از سال ۱۳۷۲ تا کنون در استان‌های تهران، سمنان، مرکزی و قم از دکتر، استادی برجسته ساخته است که کسب عنوان استاد نمونه در سال‌های ۱۳۹۰، ۱۳۹۴ و ۱۳۹۵ از سوی دانشگاه شهید محلاتی و دانشگاه امام حسین(علیه‌السلام) و بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس نشان از روابط پدرانه و عالمانه دکتر با جوانان و دانشجویانش دارد.

سردار علیزاده در سال ۱۳۹۰ وارد دانشگاه عالی دفاع گردید و دکتری خود را در رشته علوم دفاعی راهبردی-سیاست دفاعی اخذ نمود. ایشان در سال‌های اخیر در دانشگاه‌های مختلف از جمله دانشگاه علوم پزشکی قم، دانشگاه شهید محلاتی، دانشگاه امام حسین(علیه‌السلام)، دانشگاه شهاب دانش، دانشگاه علوم انتظامی و مرکز آموزش امام علی(علیه‌السلام) به تربیت نسل جوان انقلاب در راستای بیانیه گام دوم انقلاب می‌پردازد.

نگاشتن کتاب «خط راه» در موضوع جریان‌شناسی تاریخ معاصر ایران و کتاب‌های «درویش علی»، «شهسوار»، «قدر یک لشگر» و «شبیه مسیح» درباره کردستان و شهدای گرانقدرش و مجاهدت‌های رزمندگانش، ۵ اثر مکتوب دکتر علیزاده در ادای دین به اندیشه اسلام و انقلاب به قلمی شیوا است. قلمی که در نگاشتن مقالات علمی و پژوهشی هم به فعالیت پرداخته و زمینه ساز دریافت عنوان مقاله برتر در سال ۱۳۹۵ از سوی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و مقاله برتر در همایش ناتوی فرهنگی در سال ۱۳۹۰ از دانشگاه ملایر گشته است. شرکت و ارائه مقاله در ۵ همایش علمی ملی و بین المللی و هم چنین ارائه ۴۴ مقاله در موضوعات مختلف تحلیل محیط منطقه‌ای و بین المللی، مدیریت و اقتصاد کشور، امنیت پایدار، دفاع مقدس، اندیشه‌های رهبر کبیر انقلاب امام خمینی(ره) و مقام عظمای ولایت امام خامنه‌ای(مدّ ظله العالی) از جمله فعالیت‌های علمی دکتر علی‌اکبر علیزاده برمی است.